English translation below
Η συλλογή κειμένων Κάτω από εθνοποιητικές σημαίες… κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 2014 ειδικά για τις ανάγκες των εκδηλώσεων με θέμα την ουκρανική κρίση, τις αντιφάσεις και τα όρια των αγώνων που επρόκειτο να πραγματοποιηθούν σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Γιάννενα με την παρουσία συντρόφων και συντροφισσών από τη ρωσία και την ουκρανία. Παρουσιάζεται σήμερα εδώ σελιδοποιημένη εκ νέου και διορθωμένη συντακτικά και ορθογραφικά, ενώ έχει προστεθεί είναι ένα κείμενο άποψης (+380), γραμμένο από εμάς, το οποίο βρισκόταν το τραπεζάκι με το υλικό των εκδηλώσεων και εκ παραδρομής δεν είχε συμπεριληφθεί στην αρχική έκδοση. Καθαυτό το περιεχόμενο όσων είχαν γραφτεί τότε δεν έχει πειραχτεί καθόλου, και αυτό για δύο λόγους.
Ο πρώτος είναι ότι η σημερινή επαναφορά στο προσκήνιο της συλλογής λαμβάνει χώρα ερήμην των υπόλοιπων συντελεστών της αρχικής έκδοσης. Μια πιθανή επικαιροποίηση των όσων είχαν γραφτεί θα προϋπέθετε μια επικοινωνία και ένα γόνιμο περιβάλλον συζήτησης· τίποτα από τα δύο, όμως, δεν υφίσταται εδώ και αρκετά χρόνια. Ως τελικό προϊόν, επομένως, η συλλογή πρέπει να εμφανίζεται και να είναι «κλειστή». Ωστόσο, και εδώ ερχόμαστε στον δεύτερο λόγο, οι απόψεις και τα σκεπτικά που είχαν κατατεθεί τότε γύρω από το ουκρανικό ζήτημα διατηρούν την αξία και την αιχμή τους αποτελώντας μια χρήσιμη παρακαταθήκη, αν όχι προϋπόθεση, για την κατανόηση των αιτιών που οδήγησαν στη σημερινή πολεμική αναμέτρηση σε ουκρανικό έδαφος: πώς το Μαϊντάν, ένα εθνικό/κοινωνικό κίνημα μεγάλης εμβέλειας, ανέτρεψε τον τότε πρόεδρο αναπαράγοντας και εντείνοντας παράλληλα ένα σύνολο αντιφάσεων και διαιρέσεων εντός της χώρας (όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο θα ξεπεραστεί η κρίση του 2007 και ενταχθεί η χώρα στα περιφερειακά μπλοκ συσσώρευσης κεφαλαίου) οδηγώντας στον πόλεμο της Κριμαίας λίγο αργότερα και, κατ’ επέκταση, γιατί ο σημερινός πόλεμος μπορεί να εννοηθεί ως το τελικό στάδιο της εθνοποιητικής διαδικασίας που ξεκίνησε με το κίνημα του Μαϊντάν, τουλάχιστον για την ουκρανική πλευρά. Το τελικό συμπέρασμα, σε κάθε περίπτωση, ανήκει στον αναγνώστη που θέλει να αντιπαρατεθεί κριτικά με επίπεδες αντιιμπεριαλιστικές αναλύσεις, οι οποίες το μόνο που κατάφεραν να διακρίνουν τότε ήταν ένα «ναζιστικό πραξικόπημα» ενορχηστρωμένο από τις ΗΠΑ.
Σε ένα σημαντικό κομμάτι τους, θα το λέγαμε μεθοδολογικό, τα κείμενα του πρώτου μέρους απηχούν τη συζήτηση στο εσωτερικό του «milieu» εκείνης της περιόδου –μέσω του οποίου, άλλωστε, προέκυψε και η πρωτοβουλιακή συνεργασία που διοργάνωσε τις εκδηλώσεις– αλλά και την προσέγγιση δύο τουλάχιστον κειμένων προσανατολισμού από το περιοδικό Blaumachen: Η μεταβατική περίοδος της κρίσης: Η εποχή των ταραχών (τεύχος 5, 2011) και Η ανάδυση του μη-υποκειμένου (τεύχος 6, 2013). Προχωρούν, ωστόσο, και πέρα από αυτά δίνοντας ιδιαίτερη βαρύτητα στον τρόπο με τον οποίο τα κοινωνικά κινήματα του Μαϊντάν και του Αντιμαϊντάν στην Ουκρανία συνέβαλαν σε αντίστοιχες εθνοποιητικές διαδικασίες στο δυτικό και ανατολικό κομμάτι της χώρας. Σε αντίθεση με «ρεαλιστικές» αναλύσεις που φετιχοποιούν το κράτος ως αδιαφανές μαύρο κουτί, έγινε μια προσπάθεια να καταδειχθεί ότι δεν υπάρχουν μονοσήμαντα κράτη, αλλά κράτη με κοινωνίες πολιτών, με κοινωνικές αντιφάσεις, με οικονομικούς και κοινωνικούς αγώνες. Κράτη με ταξική πάλη.
Αυτονόητα, τα λάθη και οι παραλείψεις τους είναι μόνο δικά μας.
Η έκδοση μπορεί να βρεθεί εδώ.
The collection of texts Under ethnising flags… was published in November 2014 especially for the needs of the publics discussions on the Ukrainian crisis, the contradictions and the limits of the struggles that were to take place in Athens, Thessaloniki and Ioannina with the presence of comrades from Russia and Ukraine. It is presented here today re-paged and corrected editorially and spelling-wise, while a viewpoint text (+380), written by us, has been added, which was on the table with the material of these discussions and by mistake was not included in the original edition. The pure content of what was written at the time has not been touched at all, and this for two reasons.
The first is that the current reintroduction of the collection into the limelight is taking place in the absence of the other contributors to the original publication. A possible update of what was written would require communication and a fertile environment for discussion; neither of which has been in place for several years. As a final product, therefore, the collection must appear and be ‘closed’. However, and here we come to the second reason, the views and considerations that were put forward at the time around the Ukrainian issue retain their value and edge, constituting a useful legacy, if not a prerequisite, for understanding the causes that led to the current war on Ukrainian soil: how Maidan, a national/social movement of great scope, overthrew the then president while reproducing and intensifying a set of contradictions and divisions within the country (in terms of how to overcome the 2007 crisis and integrate the country into the regional blocs of capital accumulation) leading to the Crimean war shortly afterwards and, by extension, why the current war can be understood as the final stage of the ethnicisation process that began with the Maidan movement, at least for the Ukrainian side. The final conclusion, in any case, belongs to the reader who wants to critically counter flat anti-imperialist analyses, which only managed to discern a “Nazi coup” at the time orchestrated by the US.
In an important part, we would call it methodological, the texts of the first part echo the debate within the “milieu” of that period – through which, moreover, the initiative collaboration that organized the events emerged – but also the approach of at least two orientation texts from the journal Blaumachen: The Transitional Period of Crisis: The Age of Riots (issue 5, 2011) and The Emergence of the Non-Subject (issue 6, 2013). They go beyond these, however, by paying particular attention to the way in which the Maidan and Anti-Maidan social movements in Ukraine contributed to corresponding ethnicizing processes in the western and eastern parts of the country. In contrast to ‘realist’ analyses that fetishise the state as an opaque black box, an attempt was made to demonstrate that there are no one-dimensional states, but states with civil societies, with social contradictions, with economic and social struggles. States with class struggle.
Needless to say, their errors and omissions are ours alone.
The brochure can be found here.
*Άρθρο που δημοσιεύτηκε στο 2008-2012.com στις 2.4.2022
